نجس قلی یا نجف قلی ؟؟؟
شما ببینید در ایام عاشورا چقدر پول خرج می شود؟ خب این همه هزینه بازده فرهنگی ش چی است؟ فقط همین که چهار تا ادم بیایند و گریه کنند و تمام.
نجف قلی حبیبی، رئیس دانشگاه علامه طباطبایی در دوره اصلاحات، پنجشنبه شب در برنامه دیروز امروز فردا در اظهاراتی عجیب و شگفت آور، به اظهاراتی موهن علیه عزاداری حضرت سید الشهدا و دهه اول محرم پرداخت.
حبیبی که در این برنامه درباره مدیریت کلان و سیاست گذاری فرهنگی سخن می گفت در بخشی از صحبت هایش با اشاره به آنچه که آن را "نگاه سطحی و تبیین غیر صحیح " خواند، ادامه داد: در مسئله دین، طوری عمل کرده ایم که انگار خارجی ها بهتر از ما توانسته اند آن را تبیین کنند.
حبیبی در بخشی از صحبت هایش با مغلطه ای عجیب و نادرست گفت: باید تبیین های مرتجعانه از دین را از بین برد. اینکه مداح ها بیایند و چهار تا فحش علیه بدحجابی و این ها بدهند که چیزی را درست نمی کند. ما باید مسائل را درست تبیین کنیم. بعضی چیزها در کشور متولی واحدی ندارند که بشود آن ها را مؤاخذه کرد.
رئیس دانشگاه علامه طباطبایی در دوره اصلاحات در توهینی آشکار به دستگاه اباعبدالله علیه السلام گفت: شما ببینید در ایام عاشورا چقدر پول خرج می شود؟ خب این همه هزینه بازده فرهنگی ش چی است؟ فقط همین که چهار تا ادم بیایند و گریه کنند و تمام.
جای تعجب است که کسی که نگاه این‌چنینی به مقوله مهم و حیاتی عاشورا داشته، چگونه مدت ها در رأس یکی از مراکز اصلی علوم انسانی کشور قرار داشته.
اکنون سئوال اینجاست که اگر خروجی عزاداری برای سیدالشهدا فقط این است که چهار نفر بیایند و گریه کنند و تمام(!) پس انقلاب اسلامی ایران حاصل کدام تفکر و فرهنگ است و مگر نه این است که بنیانگذار فقید انقلاب در کلامی قاطع و نافذ فرمودند این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است.
عجیب است در حالی که گریه و عزاداری بر حضرت ثارالله علیه السلام به توصیه تمام علما و فضلای اسلام جزو والاترین و پر فضیلت ترین اعمال، این شخصیت به اصطلاح فرهنگی چگونه به خود جرأت می دهد در این باره این چنین اظهار نظر می کند.
حال فهمیدیم چرا خمینی کبیر بار ها گوش زد میکرد که این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است و میگفت که حکومتی در آن اشک ریخته نشود استوار نمی ماند.
طبقه بندی: نجف قلی-نجس قلی-حبیبی-امروز دیروز فردا-زینبیون- دانشگاه علامه طباطبایی- اصلاحات- روضه- مداحی- بی حجابی- عزاداری- توهین
همان کسانی که نماز را بر پا می‌دارند و در حال رکوع نماز زکات
می‌پردازند، میباشند.» (سوره مائده، آیه 55)
شاید برای شما هم جای سؤال باشد که:
چرا نمی توانیم گریه کنیم؟ چرا حالت تضرع و گریه در دعا ، عبادات و مجالس ذکر مصیبت اهل بیت (علیه السلام) پیدا نمیکنیم؟!!
از موانع گریه و بیرون نیامدن اشک از چشم، چیزهائی است که موجب قساوت قلب و سنگدلی می شود، به نحوی که صاحب آن از الطاف ربانیّه و افاضات الهیه محروم می گردد، و سبب می شود که خشوع را از قلب، و اشک را از چشم دور کند، و صاحب آن دل و چشم از سعادت دنیا و آخرت محروم شود.
در اینجا لازم دانستم تذکر دهم که در بسیاری از دعاها از مصادر وحی و تنزیل روایت شده که به خدا باید پناه برد از دلی که خاشع نباشد، و از چشمی که اشک نریزد، و این فقره از دعا را در نظر گرفت که:
«أللّهم إنی أعوذ بک من قلبٍ لا یخشع، و عین لا تدمع».[1]
یعنی: (خدایا به تو پناه می برم از دلی که خاشع نباشد، و از چشمی که اشک نریزد).
پس بر بنده مؤمن به خدا، لازم است که برای جلوگیری از قساوت قلب و نریختن اشک، از چیزهائی که موجب این دو چیز است، خودداری کند، تا دل او از آتش عشق و محبت خدا و آنهائی که خدا امر به محبت و دوستی ایشان کرده سوزان و چشم او گریان گردد.
موجبات قساوت قلب چند چیز است:
22. زیاد سخن گفتن
حضرت عیسی روح الله(علیه السلام) فرمود: «لا تکثروا کلامکم فتقسو قلوبکم و من کثر کلامه قَلَ عقله و قسی قلبه».[16] یعنی: (زیاد سخن نگوئید که دل ها را سنگ و سخت می کند، و کسی که زیاد سخن گوید عقل او کم می شود و دل او سخت می شود).
23. تأخیر انداختن نمازها را از اوقات خود، بدون عذر شرعی
پیغمبر اکرم فرموده: «تأخیر انداختن نماز از وقت، قساوت قلب می آورد».
24. دل را در حال نماز گزاردن بجای دیگر و چیز دیگر توجّه دادن
25. زیاد خوردن و زیاد آشامیدن
در حدیث آمده که فرموده:«لا تمیتو القلوب بکثرة الطعام و الشراب، فان القلب یموت کالزرع إذا کثر علیه الماء».[17]
یعنی: (نمی رانید دل ها را به خوردنی زیاد و آشامیدن زیاد، زیرا که دل مانند زرع است که از آب دادن زیاد فاسد می شود).
26. در حال سیری و اشتهای طعام نداشتن، طعام خوردن
27. زیاد گوشت خوردن
28. خوابیدن بعد از خوردن غذا
چنانچه روایت شده که امام(علیه السلام) فرموده: «أذیبوا طعامکم بذکرالله تعالی، و لا تناموا علیها فتقسوا».[18] یعنی: (آب کنید طعامی را که خوردید به ذکر خدای تعالی، و پس از خوردن طعام بلافاصله نخوابید که قساوت می آورد).
29. در حال سیری که اشتهای به طعام نیست طعام خوردن
30 ریختن خاک بر قبر صاحب رَحِم، یعنی: خویشاوندان رَحِمی
بنا بر روایت حضرت صادق(علیه السلام) که فرموده: «اَنهاکُم من أن تطرحوا التراب علی ذوی أرحامکم، فان ذلک یورث القسوة [فی القلب] و من قسا قلبه بَعُد من ربّه».[19] یعنی: (نهی می کنم شما را از ریختن خاک بر روی خویشان خود که رَحِم های شمایند، که آن موجب قساوت قلب می شود، و کسی که قلب او قساوت گرفت از پروردگار خود دور می شود).
دانسته باد که زشت ترین و قبیح ترین تمام مرضهای قلب، مرض قساوت قلب است که سبب می شود برای محروم شدن از خیرات و سعادت دنیویّه و اخرویّه و دوری از رحمت خدای تعالی و نزدیکی به سخط و غضب او. باید پناه بُرد به خدا، چنانچه در روایت است که امام(علیه السلام) فرموده:
«ما غضب الله علی قوم و لا إنصراف رحمته عنهم إلاّ لقساوتهم».[20] یعنی: (غضب نکرده است خدا بر قومی و منصرف نشده است رحمت او از ایشان، مگر به جهت قساوت و سنگدلی ایشان).
و فرمود: «ما مرض قلب اشدّ من القسوة».[21] یعنی: (مریض نمی شود به مرضی که سخت تر از قساوت باشد.).
و فرمود: «ما ضرب عبد بعقوبة أعظم من قسوة القلب».[22] یعنی: (زده نمی شود بنده به عقوبتی که بزرگتر از قساوت قلب باشد).
علاج مرض قساوت قلب
بدانکه بنابر آنچه در اخبار صادره از ائمه اطهار(علیهم السلام) ذکر شده، دفع این مرض هلاک کننده به چند چیز می شود:
اوّل: فرمایش نبوی است به امیرمؤمنان که فرموده:
«یا علی، خمسة تجلوا القلب و تذهب القساوة: مجالسة العماء، و مسح رأس الیتیم، و کثره الاستغفار، و سهر الکثیر، الصوم بالنهار».[23] یعنی (یا علی پنج چیز است که قلب را جلا می دهد. نشستن با علماء، و دست کشیدن به سر یتیم، و بسیار طلب آمرزش کردن در اوقات سحرها، و شب زنده داری و کم خوابیدن، و روزه گرفتن در روز).
و در خبر دیگر فرمود:
«یا علی، تنوّر القلب قرأته قل هو الله احد».
یعنی: (قلب را نورانی می کند خواندن سوره قل هو الله احد).
«و قلة الدکل، و مجالسته العلماء، و أکل حبات الغلات».
(و کم خوردن، و نشستن با علماء، و خوردن دانه های حبوبات).
برگرفته شده از: آیت الله سید محمد حسن میرجهانی(ره) ، (1371)، البکاء للحسین(علیه السلام)، در ثواب گریستن و عزاداری یر حضرت سید الشهداء(علیه السلام)، و وظایف عزاداری، تحقیق روح الله عباسی، قم، نشر رسالت، 1385، چاپ دوم.
پی نوشت ها :
[1] . تهذیب، ج 6، ص 35؛ اقبال، ص 487؛ بحارالأنوار، ج 98، ص 314
[2] . کافی، ج 6، ص 268؛ امالی للطوسی، ص 438؛ بحارالأنوار، ج 7، ص 312.
[3] . کافی، ج 2، ص 275؛ وسائل الشیعه، ج 15، ص 304؛ بحارالأنوار، ج 73، ص 342.
[4] . مصدرش یافت نشد!.
[5] . کافی، ج 2، ص 329؛ اعلام الدین، ص 218؛ بحارالأنوار، ج 73، ص 398.
[6] . تحف العقول، ص 119؛ مشکاة الأنوار، ص 138؛ بحارالأنوار، ج 1، ص 175.
[7] . مجموعة ورام، ج 2، ص 119؛ ارشاد القلوب، ج 1، ص 18؛ بحارالأنوار، ج 77، ص 166 با اختلاف بسیار نقل شده.
[8] . مصدرش یافت نشد!.
[9] . بحارالأنوار، ج 103، ص 226.
[10] . منیة‌المرید، ص 123 با اختلاف در نقل.
[11] . فقیه، ج 4، ص 365؛ بحارالأنوار، ج 65، ص 282.
[12] . کافی، ج 2، ص 369.
[13] . مجموعة ورام، ج 1، ص 65.
[14] . مصدرش یافت نشد!.
[15] . کافی، ج 2، ص 497؛ بحارالأنوار، ج 13، ص 342.
[16] . الامالی، ص 3، ح 1/1؛ کتاب الموطاء، ص 986، تفسیر مجمع البیان، ج 1، ص 266؛ تفسیر ابن کثیر، ج 1، ص 118؛ بحارالأنوار، ج 71، ص 281. این روایت در این مصادر اینگونه آمده: «لا تکثروا الکلام بغیر ذکر الله، فإن کثرة الکلام بغیرالله، قسوة القلب، إن أبعد الناس من الله القلب القاسی». عبارت مصنف را نیافتم.
[17] . مجموعة ورام، ج 1، ص 46.
[18] . دعوات، ص 76؛ بحارالأنوار، ج 62، ص 267.
[19] . کافی، ج 2، ص 199؛ علل الشرایع، ج 1، ص 304؛ بحارالأنوار، ج 82، ص 35.
[20] . الفصول المهمة، ج 2، ص 42.
[21] . مستدرک الوسائل، ج12، ص 94؛ بحارالأنوار، ج 65، ص 337.
[22] . شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج 6، ص 339؛ بحارالأنوار، ج78، ص176.
[23] . تحف العقول، ص 296؛ شرح نهج البلاغه، ج 6، ص 339؛ تفسیر قرطبی، ج 15، ص 248؛ تفسیر الثعالبی، ج 5، ص 87؛ بحارالأنوار، ج 78، ص 176؛ من السیرة الامام محمّد باقر(ع)، ص 156.
( منبع: گناه شناسی 313fadaii.blog.ir)
فرار از گناه
فرار از گناه مجموعه خاطراتی از سیره عملی شهدا در موضوع مقابله با گناه به همراه روایات مرتبط به همت مؤسسه فرهنگی مطاف عشق منتشر شد. این مجموعه که 30 برگ دارد 30 مورد از سیره عملی شهداء در مقابله با گناه را بیان کرده است.
طبقه بندی: فرار از گناه-سیره شهداء-زینبیون-مطاف عشق-شهید-گناه-حجاب-عفاف-جبه-سی-30-
